"Gölge Hırsızı"

Kitabın Adı: Gölge Hırsızı
Orijinal Adı: Le voleur d'ombres
Yazarı: Marc Levy
Çeviren: Ayça Sezen
Yayın Evi: Can Yayınları
Sayfa Sayısı: 211
Tür: Aşk, Dostluk, Dram, Fansastik

Tanıtım Yazısı:
“Sen benim gölge hırsızımsın; nerede olursan ol, seni bulacağım.”

Babası tarafından terk edilmiş, çocukluğu boyunca annesiyle birlikte sıradan bir kasabada yaşayan kahramanımızın özel bir yeteneği vardır: Peşine gölgeler takılır, ona hep bir şeyler fısıldar...

Yıllar geçmiş, bahçesindeki kestane ağaçlarının altında oturduğu okulunu, babasıyla annesinin birbirlerini sevdikleri zamandan kalma o soluk fotoğrafları ardında bırakarak yeni bir hayata başlamıştır. Ne var ki tekdüze hayatı ve bir türlü ismini koyamadığı ilişkisiyle içindeki özlemi dindirememekte, ona fısıldayıp duran gölgelerden bir türlü kurtulamamaktadır.

Bir kıyı kasabasına yolunun düştüğü bir gün, hüzün dolu geçmişinin, peşini bırakmayan gölgelerin sırrı yavaş yavaş çözülmeye başlar. Yıllar önce geldiği bu kumsalda, gölgelerinin birbirine karıştığı ilk aşkının izini bulacak ve onun peşine takılacaktır.

Belki de, bir sandığın içine sakladıkları o uçurtmayı yerinden çıkarmanın zamanı gelmiştir artık... 

Gölge Hırsızı", ardımızda bırakamadığımız anları, anıları ve aşkları anlatıyor. Yani peşimize takılan, kurtulamadığımız gölgeleri...

Yorumum

Mükemmel bir yapıt. Konusu itibariyle sık sık güldüren bazen de ağlatan bir yapıt aynı zamanda Gölge Hırsızı. Marc Levy’nin yazmış olduğu Gölge Hırsızı’nda ana karakterin dışında herkesin yani tüm karakterlerin ismi verilmiş. Konu itibariyle fantastik ama güncel, herkesin yaşadığı olaylara yer verilmiş. Kitap birazda beni anlatıyor ama hangi kısmı olduğunu söylemeyeceğim. Gölge Hırsızı adlı bu kitabın sonu biraz ucu açık kalmış okuyucunun hayaline bırakılmış sanki ama her konuda kusursuz diyebilirim. Sizin için kitaptan birkaç tane alıntı yaptım. İşte buyurun:

“İnsan hayatındaki bazı değerli anlar küçük rastlantılara bağlı olabilir.”  (Sayfa 130)

“Ergenlikte, anne babasını terk edeceği günün hayalini kuran insan, gün gelir onlar sizi terk ediverir. İşte o zaman, bir an için de olsa, yine onların çatısı altında yaşayan çocuk olabilmenin hayalini kurarsınız; onlara sarılmaktan, hiç çekinmeden onları sevdiğinizi söylemekten ve sizi bir kez daha teskin etsinler diye onları kucaklamaktan başka bir şey hayal edemez olursunuz.” (Sayfa 197) 

Lütfen bizden yorumlarınızı esirgemeyiniz… 

Puanlama: