Kitap Tiryakileri ile Blog Turu olarak pazartesi günü başladığımız 4.blog turumuza yarın son noktayı koyuyoruz. Bugünde sizlere Olimpos Yayınları sponsorluğu ile gelen "Manastır" kitabını yorumluyoruz ve bugünde sizlere Manastır adlı eserimizin yazarını kendi kalemiyle sizin için çevirdik. Keyifli okumalar.
Ben Tulsa,
Oklohoma’da doğdum ama doğumum hakkında çok şey hatırlamıyorum. Annem o anın
dayanılmaz olduğunu söylüyor ve ben ona güveniyorum. Ben şimdiye kadar bu an
içi beni affettimi bilmiyorum.
Biz Chickasaw,
Oklahoma’ya taşındığımızda bir süre için Tulsa’da yaşadım. Chickasaw anılarım
biraz bulanık ama hoş. Bunların arasında, ben kilise korosunda atlama
uygulamalarını ve papazın kızı ile asansörde oynadığımı hatırlıyorum. Belki de
en önemli anım bana okumayı öğreten Bayan York adındaki harika birinci sınıf
öğretmenimdi. Ona çok teşekkür ediyorum. O olmasaydı ben asla okumayı
öğrenemezdim.
Ben yedi
yaşındayken ailem Newburg, Güney indiana Ohio Nehri boyunca küçük bir kasabaya
taşındı. Ben, korunaklı, sessiz, rahat bir çocukluk geçirdim. Ben bir çocukken
yazar olmak istiyordum.
İlkokulda benim en
sevdiğim yazar J.R.R. Tolkien ve Stephen King’di. YA kitap pazarı şimdi olduğu
gibi güçlü değildi. Çok ilginç, yaşına uygun malzeme bulmak zor oldu.
Öğretmenler
konuştuğu zaman masamın altında gizlice kitap okurdum. Ben okulu hiç sevmedim,
her zaman bir zaman israfı olarak gördüm. Bu nedenle çok ödev yapmadım.
Ben beşinci ve altıncı
sınıfta bizim aylık kitap raporları için bir istisna yaptım. Cadılar Bayramı,
bir yıl boyunca beşinci sınıfta korkunç bir şeyler okumak ve sınıfa raporlamak
için gerekti. Ben Michael Crichton tarafından yazılan Anromed Nesli okudum ve
Biyolojik Savaş Dehşeti hakkında konuştum.
Bu aşamadan sonra
ben okulu bıraktım ve Örgün eğitime başlayarak burada eşim ile tanıştım,
Honaver adlı küçük bir Liberal Sanatlar okulunda okula gittim, felsefe okudum.
Hukuk Fakültesine gittim ama avukat olmak istemediğime karar verdim. Bundan
sonra ben felsefe alanında doktora programına kayıtlıydım ancak Arkansas’da
küçük bir üniversitede kendi öğretim eşim bir pozisyon teklifinde bulunduğu
zaman bıraktım.
Benim bir doktoram
yoktu ama beni normalde karşılaşması imkânsız insanlarla etkileşim fırsatı
veren etik dersleri, din felsefesi, din dersi oldu. Ben Güney İndiana’da orta
sınıf bir evde büyüdüm ama benim öğrencilerimin çoğu tamamen farklı bir
dünyadan geldi. Diğerleri benim duyduğuma göre herhangi bir kaba kentsel
alanlardan geldi. Birçok kırma, çok yoksul nesiller sadece hayatın bir parçası
oldu, kırsal kesimden geldi.
Öğretim benim
sadece ilk dönemlerimdeydi ve onlarda da sadece ceza davalarında tanık olarak
ifade vermek zorunda kaldım.
Arkansas da ilk Ash
Rashid romanımı yazdım ve dileğimi bu tür ile yerine getirdiğimi varsaydım. Ben
öğrencilerim olmadan bir yazar olamazdım çünkü, bu öğrenciler ile Ash Rashid’i
yarattım. Belki de bilinçaltında düşünüyordum.
Karakter benim
fikrim ve onun hiçbir özel gücü ve yetenekleri yok ama doğru olanı yapmak için
çok çalışıyor. O gerçek bir kişi değil ama ben onun gibi insanların olduğunu
umuyorum. Dünyanın böyle insanlara ihtiyacı var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Kopyala-Yapıştır yaparak İfade bırakabilirsiniz!
😂😉😊😋😍😘😗😙😚🙂🤗😇🤓🤔😐😑😶🙄😏😯🤐😮😥😣😒😓😔😕🙃😟😞😖🙁😢😭😦😰😳😵😡😠